چهارشنبه سوری یک شکست برای رژیم
آذر ماجدی

از مدتها پیش شبح چهارشنبه سوری بر بالای سر جمهوری اسلامی به پرواز درآمده بود. رژیم تمام تمهیدات "امنیتی" سرکوبگرانه را بکار بست تا مانع اعتراضات گسترده مردم در چهارشنبه سوری شود. خامنه ای اعلام کرد که چهارشنبه سوری پایه علمی ندارد! عجبا! گویی کوه خرافه اسلام کپک زده ای که نظام جنایتکارشان را بر آن بنا گذاشته اند ربطی به علم دارد. اما باید توجه داشت که این اراجیف از روی استیصال است. به هر دری میزنند تا خیزش مردم را عقب بنشانند. در هراس یک شورش عمومی در چهارشنبه سوری خواب خوش نداشتند.

مردم همانگونه که انتظار میرفت چهارشنبه سوری را به یک جبهه جنگ علیه رژیم جنایتکار اسلامی و کل نهاد و دستگاه اسلام بدل کردند. رقص و شادی و پرتاب حجاب، سلاح مردم علیه این رژیم زن ستیز و عزا پرست بود. شعارهای مرگ بر خامنه ای و به آتش کشیدن عکس های خمینی و خامنه ای بیان خواست پایه ای مردم مبنی بر سرنگونی جمهوری اسلامی است. چهارشنبه سوری نشان داد که خیزش مردم علیه رژیم همچنان زنده و گسترده است. نشان داد که مردم از هر فرصتی برای بیان و ابراز اعتراض و نفرت خود بهره میجویند. نشان داد که اعتراض توده ای و گسترده علیه رژیم و تقابل جنبش سرنگونی طلب با رژیم محور سیاست در جامعه ایران است.

این روز در عین حال پیامی بود به تمام آن جریانات پوپولیستی که با حضور وسیع نیروهای سرکوب در شهرها در روز 22 بهمن از آینده دلسرد شده بودند و نیز به جریانات پاسیفیستی که کوشیدند آنرا با شادی بعنوان سند "صحت" تزهای ارتجاعی شان مبنی بر شکست خیزش مردم قلمداد کنند. خیزش مردم و مبارزات توده ای مکانیزم حرکت خویش را دارد. نوسانات خود را دارد. مردم در این شرایط اختناق و خلاء رهبری و تشکل، میکوشند با درایت سیاسی و هشیاری تاکتیک ها و حرکت های اعتراضی خود را تعیین و هماهنگ کنند. چهارشنبه سوری بنا به ماهیت این روز، این امکان را فراهم میاورد که مردم در تمام محلات به خیابان ها بیایند و در اتحاد و همبستگی با هم قدرت خویش را تجربه کنند. همین واقعیت لزوم تمرکز و تاکید چند برابر بر تشکل را نشان میدهد.

ایجاد شوراها در محلات و محیط کار باید در صدر فعالیت ها قرار گیرد. فعالین چپ و کمونیست و رهبران عملی کارگری و جنبش های اجتماعی باید قاطعانه و مصرانه بر لزوم ایجاد و گسترش تشکلات توده ای تاکید کنند. ایجاد شورای سرخ ها در محلات و مدارس و دانشگاه ها یک ظرف بسیار مهم مبارزاتی رادیکال است. باید برای ایجاد این شوراها بکوشیم. گسترش اعتراضات درمحلات رژیم را فلج میکند و امکان مقابله با اعتراض توده ای را از آن سلب میکند. یک تاکتیک فرسایشی مهم برای عقب نشاندن و به زیر کشیدن آنست.

چهارشنبه سوری فقط استیصال و فلاکت حاکمین هار اسلامی را آشکار نکرد. جناح اصلاح طلبان حکومتی نیز مستاصل بر همان طبل سابق کوبیدند. موسوی در ملاقات با فعالین حزب مشارکت همان صحبت های کسالت آور گذشته را تکرار کرد. وی بر مذهبی بودن خود و جنبش سبز تاکید نمود. موسوی گفت:

"آنچه ما باید انجام دهیم اینست که تلاش کنیم نشان دهیم که این حرکت و جنبش ... منافاتی با دین ندارد، در راستای زنده کردن قانون اساسی و احیای اسلام رحمانی است. ما باید ریشه های حرکت مردم و جنبش سبز را نشان دهیم و اینکه ریشه این حرکت در انقلاب اسلامی ... است و این حرکت مخالف با اسلام نیست و برآمده از باورهای دینی مردم و ظلم ستیزی آنهاست."

دین ستیزی و اسلام ستیزی مردم، سوزاندن قرآن، برداشتن حجاب، سوزاندن عکس های خمینی و شعار "جمهوری اسلامی نمیخوایم، نمیخوایم" این سران جنبش سبز اسلامی، این جنایتکاران دست به خون هزاران نفر آلوده را به هراس انداخته است. دارند به جناح راست برای هزارمین بار هشدار میدهند که اگر مواظب نباشد مردم بساط کل رژیم و اسلام را برخواهند چید. این صحبت ها خطاب به جناح راست هار حاکم است. در عین حال گویی دارند وردهایی را با خود تکرار میکنند تا مگر معجزه ای شود و اسلام و بساط لیفت و لیس و جنایت شان را محفوظ دارد. کور خوانده اند. مردم عزم جزم کرده اند تا کل رژیم و بساط دین و اسلام را از جامعه جارو کنند. مسببین سی سال جنایت را به محاکمه بکشانند و بر ویرانه های این رژیم قتل و کشتار یک جامعه آزاد، برابر و مرفه بسازند. ایجاد چنین جامعه ای هدف حزب اتحاد کمونیسم کارگری است. کارگران و مردم آزادیخواه به حزب خود بپیوندید. *